Lapisowanie – czyli tzw. impregnacja

Zabieg wykonywany tylko w zębach mlecznych objętych procesem próchnicowym. Zęby mleczne ze względu na swoją budowę, w połączeniu z zaniedbaniami higienicznymi czy nieracjonalną dietą, są bardziej podatne na demineralizację i rozwój próchnicy. Dość powszechnie występująca jest próchnica butelkowa, która obejmuje głównie zęby przednie lub próchnica okrężna, która obejmuje okolice przyszyjkowe zębow.

Oba rodzaje próchnicy postępują dość szybko i w konsekwencji obejmują znaczną część zęba!

Bardzo często zdarza się, że nie wszyscy mali pacjenci współpracują w czasie leczenia, dlatego zabieg lapisowania jest odpowiedni w takiej sytuacji. Zabieg ten polega na przesyceniu zdemineralizowanych tkanek zęba związkami chemicznymi (impregnatami i strącalnikami), które wykazują działanie bakteriobójcze i mineralizujące.

Lapisowanie może stanowić czasowe rozwiązanie, do momentu aż dziecko przyzwyczai się do wizyt w gabinecie stomatologicznym.

Wskazania do zabiegu

• zęby mleczne objęte procesem próchnicowym
• niewspółpracujący pacjent
• małe dzieci
• duże i gładkie powierzchnie zębów mlecznych
• próchnica butelkowa i okrężna
• duże prawdopodobieństwo, że wypełnienie nie uzyska odpowiedniej retencji

Przeciwwskazania do zabiegu

• zdrowe zęby
• aspekt estetyczny

Charakterystyka materiałów

,,Lapis” oznacza azotan srebra (łac. Argenti nitras), nieorganiczny związek chemiczny, bezbarwne ciało stale, sól kwasu azotowego i srebra, AgNO3, dobrze rozpuszczalny w wodzie. W stężeniu 40% wchodzi w reakcję z organicznymi i składowymi szkliwa i wytrąca się wówczas białczan srebra.

Azotan srebra ma właściwości utleniające i działa drażniąco na skórę. Zęby po zabiegu przebarwiają się na kolor ciemnoszary, czasem czarny. Ważne jest to, iż przebarwienie obejmuje tylko i wyłącznie zmiany próchnicowe. Obszary wolne od demineralizacji nie zostaną przebarwione.

Impregnat: 

• azotan srebra 20-40%
• związki silikonowe (Tresilan)
• chlorek cynku 30-50%

Strącalnik: 

• 20% glukoza
• Eugenol
• nalewka jodowa
• płyn Lugola
• 6% roztwór kwasu pirogalusowego
• 4% roztwór hydrochinonu
• 10% żelazocyjanek potasu

Do lapisowania najczęściej używa się azotanu srebra. Chlorek cynku nie powoduje przebarwień, ale ma mniejszą skuteczność!

Zalecenia pozabiegowe

1. Po zabiegu nie należy jeść i pić przez 2 godziny.

2. Pacjentowi należy udzielić instruktażu higieny.

3. Należy ustalić kolejne wizyty w odstępach 1-2 tygodni. Zabieg należy powtórzyć minimum 5 razy.